De tapijthaai of bakerhaai

Biomimetica: de haai is een bron van inspiratie voor het bedenken van technologische innovaties. Zijn huid heeft model gestaan voor het vervaardigen van antibacteriële, hydro/aërodynamische en antifoulingbekledingen, zijn vleugels of vinnen hebben bijgedragen tot het verbeteren van de stabiliteit van vliegtuigen dankzij ‘sharklets’ en de vorm van zijn staart heeft de bouw van hydraulische turbines geïnspireerd.

Tapijthaaien zijn erbarmelijke zwemmers. Daarom blijven ze ook dicht bij de Australische kust. In de loop der jaren hebben ze zich aan dat habitat aangepast en zijn ze hun gedrag gaan veranderen. Dankzij camouflagetechnieken kan de tapijthaai zijn prooi verrassen als deze heel dichtbij is en ze dan in één hap verorberen.

Ondanks hun grote mond hebben de tapijthaaien in het aquarium vaak te kampen met spijsverteringsproblemen. De verzorgers letten er dan ook op dat de stukjes vis die ze krijgen klein genoeg zijn om gemakkelijk verteerd te kunnen worden.

Hij is vaak een bijvangst van de commerciële visvangst van haaien.

De tapijthaai is eierlevendbarend, dit betekent dat de eitjes opengaan in de buik van het vrouwtje. Dat vrouwtje plant zich om de 2-3 jaar voort en kan het leven geven aan 18 tot 29 kleine haaien, na een dracht van 9 tot 11 maanden.

Crédits photo du bandeau : © NAUSICAA

Crédits photo de la galerie : © NAUSICAA